Tarım ve hayvancılıkla uğraşan ülkelerin popüler meslekleri arasında yer alan saraçlık, makineleşmeyle birlikte yok olmaya yüz tutmuş meslekler arasında yer alıyor. Tarım şehri Manisa’da da geçmişte bu meslek pek çok usta yetiştirdi. Araba koşumları, binek veya çeki at takımları, eyer, semer gibi bütün takımların deri ve meşinden olan kısımlarını yapma ve tamir etme sanatı olarak tanımlanan saraçlığın Manisa’daki son ustası da Şakir Sabancıoğlu. 68 yaşındaki Saraç ustası Sabancıoğlu, ilkokulu bitirdikten sonra meslek lisesine başladığını ancak, saraç ustası komşusundan özenerek saraçlık yapmaya başladığını anlattı. Şakir usta, saraçlık mesleğinden her şeyini kazandığını ve alın terinin karşılığını aldığını belirterek, “Komşumuz saraçtı. Babama okulu bırakıp orada çalışmak istediğimi söyledim. Babam da saracın yanına verdi. Başladık orada çalışma. Hevesim vardı, merakım vardı. Ustam beni kalfa yaptı. Ben de başarı göstermeye başladım. Ben yaptığım işi severek ve bilerek yaparım. Usta beni daha çok tuttu” dedi. “ÇOK
KOŞTURDUK, ÇOK ÇALIŞTIK”
Ardından askere gittiğini anlatan Sabancıoğlu, askerliğin ardından 1970 yılından beri aynı dükkanda olduğunu dile getirdi. Sabancıoğlu, “Ben annemin, babamın çok duasını aldım. O zamanlar para da yoktu.Çok çalıştık, çok koşturduk. O zamanlar bütün herkeste at vardı. Şehirde her evde 1-2 beygir vardı. Bütün arazilerde traktör yoktu, at kullanılıyordu. Traktör Turgut Özal zamanında yaygınlaştı. Yaptıklarımı satmak için Salihli’ye pazara gittim. Malın hepsini sattım. Çok güzel para topladım. Bu sefer Alaşehir’e gittim, Tire’ye gittim. Denizli’ye kadar gittim” diye konuştu.
TEKNOLOJİYİ YENDİ!
Dağ köylerinde traktör girmeyen yerlerde at kullanıldığını ve bu kişilerin hala bu malzemeleri satın aldığını söyleyen Sabancıoğlu, “Bir de Ege Bölgesi’nde bu işi yapan kalmadı. Manisa’da benim işim yapacak yok. Ben Manisa’ya 30 senedir mal satmamışımdır. Çünkü arazilerimiz motorla işleniyor. At bindiren restoranlar at bindiriyorlar. Oralara da eyer işine girdim. Eyer yapmaya başladım. Ama iş bitti. Burada 6-7 saraç vardı, hepsi kapattı. Ben başka yerlere satıyorum. Antalya’ya, Marmaris’e, Denizli’ye gönderiyorum. Teknolojiyi de 1-2 yıldır kullanıyoruz. Sipariş veriyorlar, ben de yapıyorum” dedi.
“EMEKLİLİK KABRİSTANDA”
İşini sevdiğini anlatan Şakir Usta, “Biz çalışmaya çalışmış insanlarız. Beni evde tutarlarsa, evde otur derlerse yapamam. Çocukluğumdan beri çalışıyorum. İşim beni seviyor, ben işimi seviyorum. Emeklilik kabristanda” dedi. Gençlere de tavsiye veren Sabancıoğlu, dürüstlüğün önemli olduğunu belirterek, “ Paranı kontrol etmek ve evde ailevi durumun güzel olması gerekiyor. Hesabını yapacaksın. Gençler çalışacak, hedef koyacak. Dürüst çalıştıktan sonra her şey olur” diye konuştu.
HASAN USTA DA ESKİ GÜNLERİ ANLATTI
72 yaşındaki Hasan Hüseyin Taşkın, saraç ustası Şakir Sabancıoğlu ile birlikte çalışıyor. Memur emeklisi olan Taşkın, memur olmadan önce saraçlık işini yaptığını, memuriyet döneminde de zaman zaman işi sürdürdüğünü söyledi. Taşkın, “1992’de emekli oldum. Ondan bu yana burada çalışıyorum. O zamanlar burada 4 kişi çalışıyorduk, geceleri bile iş yapıyorduk. Bu işi de herkes yapamaz. Burada hamut yapıyoruz, atların boynuna dolanıyor. Şimdi çeşit yapmaya başladık” dedi.
