Türkçenin dışında isimlendirilen işyerlerini gördükçe, hüzün içinde hissettiklerimiz bu yazıya vesile oldu.
Bu bir moda mıdır?
Yoksa bir özenti mi?
Yapanlarla görüşüyoruz. Hepsi ticarethanelerine dikkat çekebilmek uğraşındalar.
Bazıları da imajlarına uygun olduğunu düşünüyor.
Ama Türkçemize ne kadar zarar verdiklerini düşünmüyor gibiler. Böyle bir kaygıları yok gibi…
Bu umursamazlık bizi nereye götürür kim bilir.
Böyle ufacık taşlar Türkçemize zarar vermez gibi görünüyor olabilir, ama burada önemli olan milli duyguların temelini oluşturan öz benliğimize sahip olma olgusudur.
Pekiyi, yabancı dil bilmeyen bir vatandaşımız “yabancı dil bilmem caddelerde dolaşamıyorum, hangi dükkân ne satar bilemiyorum. Eskiden ismi ile müsemma yani belirgin isimler bana yardımcı oluyordu. Utanıyorum Türkçemden onlar adına özür diler bir hâl içindeyim. Kimseye bir şey soramıyorum” derse eğer.
Onu nasıl avutacağız.
