Bir fotoğraf karesi,
İki çocuklu bir aile, biri kız biri erkek,
İkiz olarak dünyaya gelmişler.
Ananın ve babanın sırtında iki çocuk,
Çocukların yürüme rahatsızlıklarını
Ana baba telâfi gayretinde,
Şimdilik güçleri yerinde taşıyabiliyorlar.
Her gün yaya olarak 2-3 km kadar yol giderek,
Çocukları okula götürüyorlar,
Akşamda gerisin geriye aynı işlem.
Bizler resme bakıp bakıp merhamet duygumuzu besliyoruz.
Ardından sesleniyoruz “vah vah ne fedakârlık” diye,
Çarenin neresindeyiz gücümüz kadar.
İnsani duygularımız
Eksilmemiş görünüyor görünüyor da;
Kendimizi fedakârlık terazisin de
Cesaret edipte bir türlü tarttıramadık.
