Evvela vazifemizi ifa edelim, duamızı yapalım. Allah, Afrin’e yapılan harekâtta görev alan herkese kolaylıklar versin… Allah, Mehmetçiğimizin ayağına taş değirmesin, Allah Mehmetçiğimizi kazadan beladan muhafaza buyursun… Rabb’im Mehmetçiğimizin yolunu açık etsin, kılıcını keskin eylesin… Mehmetçiğimizi muzaffer eylesin Rabb’im… Allah Kahramanlarımızın yâr ve yardımcısı olsun…
Türkiye, BM Anlaşması’nın 51. Madde’si gereğince meşru müdafaa hakkını kullanıyor… Önce Fırat Kalkanı Harekâtı… Sonra İdlip Harekâtı… Ardından şimdi de 20 Ocak 2018’de başlayan Zeytin Dalı Harekâtı… Şimdi birlik ve beraberlik zamanı… “…. Birbirinizle çekişmeyin. Sonra gevşersiniz ve gücünüz, devletiniz elden gider….” düsturuyla her türlü ayrılıklarımızı ve siyasi çekişmelerimizi bir tarafa bırakma zamanı… İç hesaplaşmalarımızı askıya alma zamanı…
Beynelmilel Siyonizm emperyalist hedeflerini gerçekleştirmek için, 1945 İkinci Dünya Harbi’ne kadar taşeron olarak İngiltere’yi kullanırken bu tarihten sonra da yeni taşeronu ABD’yi sahaya sürmüştür. Beynelmilel Siyonizm, dünya ile ilgili planlarını ABD’nin üzerinden uygulamaya başlamıştır.
Beynelmilel Siyonizm, son dönem projelerinin ilk ayağı olarak da 11 Eylül 2001’de ABD’in Dünya Ticaret Merkezi’ni (İkiz Kuleler) vurarak İslam dünyasında uygulamaya koyacağı yeni tezgâhlarının zeminini hazırlamıştır. New York’taki Dünya Ticaret Merkezi’ni ( İkiz Kuleler) vuran Siyonistler, dünyada ses getiren bu terör eyleminin üzerine büyük bir şeytanlıkla icat ettikleri El-Kaide terör örgütünün etiketini yapıştırdılar. İslam ile terörizmin özdeşleştirilmesi çalışmalarıyla; bütün Müslümanlar ve İslam dünyası algı operasyonlarıyla suçlu gösterildi. Bundan sonra Siyonizm’in uşağı ABD, emrinde olduğu NATO maharetiyle terörizmle mücadele ediyor kisvesine bürünerek Rus işgalini püskürtmüş Afganistan’ı -konjonktür gereği- El-Kaide’nin kaynağı gösterip 7 Ekim 2001’de “Sonsuz Özgürlük Operasyonu” adıyla Afganistan’a çöktü. On üç yıl sonra 2014 yılında NATO gücü Afganistan’dan resmen çekilme kararı almış olsa da bu işgal bugün hâlâ devam ediyor. Bu on üç yılık süreçte ölen askerlerinin tartışmalı sayısını tespit etmeye çalışan NATO, bu işgalde en az iki yüz bin Afganlı Müslüman katledilmiş olmasına rağmen ölenlerin sayısını bile merak etmiyor.
Afganistan işgalinden iki yıl sonra 21 Mart 2003 yılında ABD, Irak’ı kitle imha silahları ürettiği gerekçesiyle “Irak’ı Özgürleştirme Operasyonu” adıyla işgal etti; ancak bu silahlar bir türlü bulunamadı. Bu kimyasal silah bahanesi kocaman bir yalandı. Irak’a demokrasi getireceğini söyleyen ABD, bu işgalde bir buçuk milyon Müslüman’ı katletti. İki milyondan fazla insan ülkesinden göç etmek zorunda kaldı. Dört yüz bin kadın dul, beş bin çocuk yetim kaldı. ABD, Irak’ta kontrolü sağladıktan ve ülkeyi, ruhunu ve zihnini satın aldığı adamlara teslim ettikten sekiz yıl sonra 15 Aralık 2011’de askerini çekti.
Irak’ta başlatılan istikrarsızlık, Siyonist uşağı ABD’nin Ortadoğu’daki planlarını uygulaması için yeterli değildi. Yeni provokasyonlara ihtiyaç vardı. Bu sebeple 18 Mart 2010’da istihbarat çalışmalarıyla Ortadoğu ülkelerinde istikrarsızlığı ve kaosu doğuran “Arap Baharı” denilen yeni bir sayfayı açtı. Açılan bu sayfanın kurbanlarından biri de Suriye’ydi. Beşar Esed’in Baas diktatörlüğünü ve bölgedeki mezhebi ve etnik farklılıkları da suiistimal eden ABD, yeni bir tezgâhla bazı müttefiklerinin ve AB ülkelerinin de desteğini alarak 15 Mart 2011’de Suriye iç savaşını başlattı. O günden bugüne Suriye’de gözyaşı ve kan durmuyor. Suriye iç savaşında sekiz yüz bin insan hayatını kaybetti yedi yılda. On milyona yakın insan ülkesini terk ederek mülteci olarak yaşamak zorunda kaldı. Irak’ta ve Suriye’de oluşturduğu bu kaosla yetinmedi ABD. Günü geldiğinde kaosu artırmak için kullanmak üzere Irak’ı işgal ettiği yıldan itibaren DEAŞ terör örgütünü de hazırladı. Suriye’de oluşturulan bu kaos ortamında terör örgütü PKK’nin Suriye kolu PYD, Ayn El-Arap’tan başlayıp Afrin’de tamamlanan bir terör koridoru şeklinde ABD’nin desteğiyle Türkiye’nin Irak ve Suriye sınırına yerleşti.
Eyvallah!
Çok güzel toparladığınız bu önemli konunun devamını dileriz.
Kaleminize sağlık.