“Türk milleti yanılıp ölmesin, devletim yok olmasın diye Bengü taşına vurdum, görün ve
bilin. Bilmez kişi, câhil kişi Çin-Yabancı sözüne kandı çok kimse kayboldu, öldü.
Kişi yanılırsa, işi bitmez, yol tamamlanmaz. Katı karanlığa girme. Azıtma, kaybetme izini.
Yar izinden çıkma. Yolun şaşarsa ev bulunmaz. Yolda işâret olur ise şaşırmaz. Yoldan çıkaran
çok olur. Bilgisi kaçanın yolu da kaçar.
“O”, söyleyip yol verdi. Şaşırmışlar yönünden kurtardı. Özünü unutma, başını alıp kaçıp
gitme. Gayrette, çalışmakta kusur etme. Örf ve töreyi bırakma. Ağır gelecek işten bıkıp, ürküp
kaçma. Kötüyle yoldaş olma. Devlet ürkek bir geyik gibidir. Eğer gelirse sıkı tut. Bu kitap dört
temel üzerinedir. Adâlet olmazsa olmaz, devlet olmazsa eyvah, akıl olmazsa vah vah, kanaat
olmazsa git git bitmez.
Milletim yok olmasın, otlar ve sular gibi dağınık ve hareketsiz kalmasın. Çin’e, ona buna
gitmeyesin, başkasına benzemeyesin. Adın ve ünün yok olmasın. Başkasına benzersen, tatlı
sözlere kanarsan, yumuşak hediyesine kapılırsan, çok Türk Milleti öldü, kayboldu, sen de
ölürsün.
Tanrı nasip etti, güç verdi, aç olanı doyurdum. Çıplak olanı giydirdim. Çok çalıştım. Hür
oldum-Damgalı atı ülkeme sokmadım. Titredim kendime döndüm. ”
*“Sözler: Türk Yazıtları, Atasözleri ve Kutadgu Bilig’ten alınmıştır.
