Manisa’da bir esnaf dükkânı.
Emanetçisi mütevazı, hep kibar ve sevecen herkese.
Paradan çok insan merkezli bir anlayış.
Her teklife hayır diyemeyen, derken bile mahcup.
Kalem ve emeği ile Manisa’ya çok emeği geçmiş bir zat-ı muhterem.
Dükkânın da bir pazarlığa şahit oldum, müşteri neredeyse toptan fiyatından da aşağıya aldığı bir malı bir lira daha aşağıya almak için ne mücadele veriyor. Öylece baka kaldı yüzüne ne desin.
Sordum eski müşterisi.
Satın alanın esnafı düşündüğü yok, kazanmazsa nasıl yaşayacak umurunda değil.
Pazarlık sünnet derler eyvallah, ama bir haddi de yok mudur?
İsmi ululuk manâsında ama o mütevazılığı şiar edinmiş.
Altın bir kalp altın bir bileği yönetir gibi.
Ey müşteri insafını sorgula!