Bu fotoğraflara eski Manisa fotoğrafları demek ne kadar üzücü.
Tarihi desek bir kısmı için doğru, ama pek çoğu dün gibi.
Bugün halâ hayatta olanlar ve o fotoğrafları hatırlayanlar mevcut.
Neler kaybetmişiz, insan ruhunu doyuran ve coşturan ne mekânlar yok olmuş.
Şimdiler de bir kalıntısını görünce azıcık bir mutluluk duyarsak ne âlâ.
Çok üzgünüz çok, bunca yıl sonra Manisa'ya geliyorsun ve gördüğün resimlerle yok olan benliğinizi keşfeder gibi hüzün içinde uykularınız kaçıyor.
Göğsümün ortasında sanki bir ateş topu ile gezer gibiyim.
Baksan bir türlü bakmasan bir türlü. Cesaretimizi toplayıp bakıyoruz tabii ki. Bıraksak gözyaşlarımız sel olup akacak.
Kantarın topuzu kaçmış.
Çaresizlik bir kuzuyu kasabın elinde bekler gibi bekletiyor iz'anı.
Bunları dert edecek akl-i selimi ve kurtaracak kaynağı beklerken bizlerin ve de şehrin yaşı kemâle erdi.
Allahım sen bilirsin sen büyüksün, medet.
