Birey olarak,
Okuyarak veya şifahi olarak duyduğumuz,
Her tarihi olayın ardından,
Sıcacık evimiz de otururken,
“Onlara çok şey borçluyuz” der dururuz.
Bazen mangal da kül bırakmayız,
Bazen de külleri havaya savururuz,
Vay dostum vay!
Meğer biz neymişiz der avunuruz.
Dalkavukluklar da cabası.
Allah aşkına biri bana söylesin,
Tarihimiz de ki bu insanlara,
“Ben borcumu şöyle ödedim,
Biz borcumuzu böyle ödüyoruz” diye.
“Borç yiğidin kamçısıymış” hadi oradan yapma dostum,
Böyle yiğitlik düşman başına derler.
Bize er kişi olabilmiş yiğitler lazım
Gerisi lâf-ı güzaf.